گمشده در شهرت ۱۳۹۴-۱۳۹۳
صندلی با چوب خمیده که ابتدا توسط طراح آلمانی/ اتریشی، مایکل نونت طراحی شد. در ایران با نام صندلی لهستانی معروف بود، چرا که اولین بار توسط نجاران لهستانی به ایران آورده شد.
صندلی های لهستانی در این مجموعه نقاشی ها، هم نمادی از بی طرفی جامعه ایران در جنگ جهانی دوم میباشد و هم به عنوان بازمانده ای از سو استفاده های روسیه و انگلیس از خاک ایران در ارسال منابع و تجهیزات به خط مقدم نیروهای اروپایی. این صندلی ها در این آثار، به نوعی ارایه شده اند، گویی که به تاراج برده شده و ویران شده اند.
از دیگر عناصر قابل شناسایی در این اثر، اشکال و ترکیبات آشنایی هستند که در آثار هنرمندان اروپایی- که در سطح بین المللی شناخته شده اند وجود دارند. از جمله نقاشی رقصنده کوچک اثر ادگار دگا، نقاشی داوود اثر میکل آنژ، نقاشی جیغ اثر ادوارد مونش و …
صادقی شخصیت نمادین موجود در نقاشی های خود، یعنی سرباز را در این آثار قرار داده و بدین طریق به هر یک از شخصیت های فوق ، با دخالت در ژست از پیش شناسایی شده شان، واکنش متفاوتی نشان داده است.